Αποκόλληση Aμφιβληστροειδούς

Τι είναι η Αποκόλληση Αμφιβληστροειδούς;

Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι ο φωτοευαίσθητος ιστός εντός του οφθαλμού. Αποτελείται από δύο πέταλα, τον ιδίως αμφιβληστροειδή ή νεύροαμφιβληστροειδή και το μελάγχρουν επιθήλιο.

Στον χιτώνα αυτό σχηματίζεται το οπτικό είδωλο από το σύστημα του οφθαλμού. Στον αμφιβληστροειδή γίνεται η μετατροπή της οπτικής εικόνας σε “ηλεκτρικό” σήμα, το οποίο στη συνέχεια μεταφέρεται στον εγκέφαλο και δημιουργεί την αντίληψη της εικόνας.

Πιθανές αιτίες αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς περιλαμβάνουν:

1. Τραύμα του βολβού
2. Εκφυλιστικές αλλοιώσεις στον ιδίως αμφιβληστροειδή όπως: υαλοειδική έλξη του αμφιβληστροειδή, παρουσία οπής ή ρωγμής.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην άθροιση υγρού μεταξύ του μελάγχρου επιθηλίου και ιδίως αμφιβληστροειδούς, προκαλώντας έτσι διαχωρισμό των δύο πετάλων και αποκόλληση.

Η συχνότερη μορφή αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς είναι η ρηγματογενής.  Προσβάλλονται περίπου 1 στους 10000 του γενικού πληθυσμού ετησίως.

Καθώς μεγαλώνουμε, φυσιολογικά, το υαλοειδές σώμα, το «ζελέ» του οφθαλμού, ρευστοποιείται και αποκολλάται από τον αμφιβληστροειδή. Κατά την διεργασία αυτή μπορεί να δημιουργηθεί μια ρωγμή, μέσω της οποίας υγρό μπορεί να περάσει και τελικά να αποκολλήσει τον αμφιβληστροειδή.

Ποιος είναι σε υψηλότερο κίνδυνο για αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς:

• Άτομα με μυωπία. Πάνω από το 40% των αποκολλήσεων συμβαίνουν σε μυωπικούς οφθαλμούς
• Άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργείο καταρράκτη ή χειρουργείο γλαυκώματος
• Άτομα που είχαν σοβαρό τραύμα στον οφθαλμό
• Άτομα τα οποία είχαν αποκόλληση αμφιβληστροειδούς στον άλλο οφθαλμό
• Άτομα που έχουν οικογενειακό ιστορικό αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς
• Άτομα τα οποία έχουν περιφερικές αλλοιώσεις στον αμφιβληστροειδή που προδιαθέτουν σε αποκόλληση.

Ποια τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα που θα πρέπει να μας οδηγήσουν στον εξειδικευμένο οφθαλμίατρο είναι :

• η εμφάνιση φωταψιών (λάμψεις)  εμφανιζόμενες τόσο κατά τη διάρκεια της μέρας όσο και της νύχτας.
• Μυωψίες (μυγάκια) που αυξήθηκαν ξαφνικά σε μέγεθος, μορφή και αριθμό.
• Αίσθηση απώλειας περιφερικής όρασης (μαύρη κουρτίνα) που αναπτύσσεται σταδιακά και αυξάνεται καλύπτοντας μέρος του οπτικού σας πεδίου.

Σχόλιο: Τα μυγάκια και οι λάμψεις στην όραση μας δεν είναι αθώα συμπτώματα και δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Πρέπει να γίνεται εξέταση με βυθοσκόπηση και σκληρική πίεση από οφθαλμίατρο με εμπειρία στις παθήσεις αμφιβληστροειδούς.

Θεραπεία – Αντιμετώπιση – Αποκατάσταση

Η ρηγματογενής αποκόλληση χρήζει άμεσης χειρουργικής αποκατάστασης με την συχνότερη μέθοδο να είναι αυτή της υαλοειδεκτομής (pars plana vitrectomy). Ανάλογα με τον τύπο της αποκόλλησης και την ανατομική τοποθεσία μπορεί να επιλεγεί η αποκατάσταση με τη μέθοδο του περιβρογχισμού (σκληρικο μόσχευμα-scleral buckle) ή συνδυασμό τεχνικών. Εφόσον η ωχρά κηλίδα δεν έχει προσβληθεί από την αποκόλληση, η απόφαση για την επέμβαση πρέπει να είναι άμεση προκειμένου να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Σε περίπτωση που η ωχρά κηλίδα έχει προσβληθεί, το  χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο πρέπει να γίνει η επέμβαση είναι 7 με 10 ημέρες.

Η επέμβαση αυτή γίνεται με τοπική ή γενική αναισθησία, με μέση διάρκεια τη 1 ώρα και έχει ποσοστό επιτυχίας έως και 90% με μια επέμβαση. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 97% με 2η επέμβαση.

Μετά την επέμβαση

Ακολουθεί μετεγχειρητική αγωγή συνήθως με σταγόνες ενώ επίσης δίνονται οδηγίες για τη θέση της κεφαλής. Μερικές φορές μπορεί να έχετε μια αίσθηση ξένου σώματος για μερικές ώρες μετά την επέμβαση ή ήπιο πόνο. Η χρήση παυσίπονου (paracetamol) συνήθως είναι αρκετή για να σας ανακουφίσει από αυτά τα συμπτώματα. Αιμορραγία στο άσπρο του ματιού(υπόσφαγμα).-Σύνηθες και εξαφανίζεται μετά από 1-2 εβδομάδες.

• Μερική πτώση βλεφάρου. ( συνήθως αναστρέψιμο)
• Αδυναμία οράσεως για μερικές εβδομάδες αμέσως μετά την επέμβαση λόγω χρήσης ειδικών υλικών επιπωματισμού ενδοϋαλοειδικά (αερίου) που δημιουργούν αντανακλάσεις.
• Εμφάνιση καταρράκτη (είναι πάρα πολύ συχνή και η πιθανότητα εμφάνισής του αγγίζει το 100% με ποικίλο χρονικό διάστημα μετά το πέρας της επέμβασης.) Η μετέπειτα αφαίρεση του καταρράκτη είναι εφικτή και μερικές φορές επιβεβλημένη. Η δε παρουσία καταρράκτη πριν ή κατά την διάρκεια της αποκόλλησης εφόσον προκαλεί οπτική δυσκολία επιβάλει τη συνδυασμένη αφαίρεσή του.

Ποσό ασφαλής είναι η επέμβαση; Υπάρχουν επιπλοκές;

Η επέμβαση της υαλοειδεκτομής είναι πολύ ασφαλής. Η πιθανότητα ολικής απώλειας της όρασης που οφείλεται στην επέμβαση είναι λιγότερο από 1/1000 λόγω σοβαρής ενδοφθάλμιας λοίμωξης ή αιμορραγίας.