Τι πρέπει να γνωρίζουμε;

Στο 50% του πληθυσμού, στην ηλικία των 50 ετών, το υαλοειδές, δηλαδή το ζελέ μέσα στο μάτι, αρχίζει να ξεκολλάει από τον αμφιβληστροειδή.  Αυτό είναι γνωστό ως αποκόλληση υαλοειδούς.

Σε κάποιες περιπτώσεις, όμως, οι προσφύσεις του υαλοειδούς  στον αμφιβληστροειδή είναι πολύ δυνατές με αποτέλεσμα να γίνεται μερική αποκόλληση του υαλοειδούς και έλξη στον αμφιβληστροειδή. Αυτή είναι μια πολύ ανεπιθύμητη κατάσταση γιατί αυτή η έλξη προκαλεί μείωση της κεντρικής  όρασης και μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω προβλήματα όπως οπή ώχρας κηλίδας, επιωχρική μεμβράνη και κυστοειδές οίδημα.

Οι ασθενείς με υαλοωχρική έλξη πρέπει να εξετάζονται λεπτομερώς από εξειδικευμένο οφθαλμίατρο γιατί συχνά παρουσιάζουν ρωγμές στην περιφέρεια  του αμφιβληστροειδούς που μένουν αδιάγνωστες και μπορεί να οδηγήσουν σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι πολύ επικίνδυνη, γιατί  μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση.

Ποια είναι τα συμπτώματα της πάθησης;

Τα πιο συχνά συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ασθενείς είναι:

1) μειωμένη οπτική οξύτητα και θόλωση της όρασης

2) φωταψίες, δηλαδή λάμψεις

3) μικροψία, όπου τα αντικείμενα φαίνονται πιο μικρά από το παθολογικό μάτι

 4) μεταμορφοψία, όπου οι γραμμές φαίνονται παραμορφωμένες αντί για ευθείες.

Σε μερικές περιπτώσεις,  η μεταμορφοψία είναι το πρώτο σύμπτωμα και το πιο κύριο πριν από την μείωση της οπτικής οξύτητας.

Πως γίνεται η διάγνωση για το σύνδρομο υαλοωχρικής έλξης;

Οπτική τομογραφία συνοχής (OCT), είναι η πιο συχνή εξέταση που γίνεται για την διάγνωση και την παρακολούθηση των ασθενών. Πρόκειται για μια τεχνολογία που μας παρέχει  εγκάρσιες τομές του αμφιβληστροειδούς και της επιφάνειας του υαλοειδούς. Έτσι, με μεγάλη λεπτομέρεια μπορούμε να εξετάσουμε ανωμαλίες στην ύαλο- αμφιβληστροειδική επιφάνεια.

Ποια είναι η θεραπεία για το σύνδρομο υαλοωχρικής έλξης;

Υπάρχουν 3 κύριες θεραπευτικές επιλογές για το σύνδρομο υαλοωχρικής έλξης.

1. Προσεκτική παρακολούθηση των ασθενών σε τακτά χρονικά διαστήματα με OCT. Αυτό αφορά κυρίως ασυμπτωματικούς ασθενείς που η κεντρική όραση τους δεν έχει ακόμα επηρεαστεί.
2. Για τους ασθενείς που η κεντρική όραση τους έχει επηρεαστεί σημαντικά η κύρια θεραπεία είναι χειρουργική. Το χειρουργείο λέγεται υαλοειδεκτομή ή βιτρεκτομή. Το χειρουργείο περιλαμβάνει την χειρουργική αφαίρεση του υαλοειδούς μέσα από μικροσκοπικά τροκάρ (25g)  στο άσπρο μέρος του ματιού (σκληρός). Κάποιες μελέτες έχουν δείξει ότι όσο νωρίτερα γίνει το χειρουργείο τόσο καλύτερη είναι η αποκατάσταση της όρασης.
3. Πνευματική βιτρεόλυση- μια μικρή φυσαλίδα αερίου τοποθετείται με ένεση μέσα στο μάτι. Στη συνέχεια, ζητάμε από τον ασθενή να κοιτάζει κάτω αρκετές φορές την ώρα για 1 με 2 ημέρες. Έτσι η διαρκής μετακίνηση της φυσαλίδας μέσα στο μάτι απελευθερώνει την έλξη του υαλοειδούς από τον αμφιβληστροειδή και την ωχρά κηλίδα.

Οι περισσότεροι ασθενείς με υαλοωχρική έλξη διατηρούν καλή όραση ακόμα κι αν χρειαστεί θεραπεία. Επικοινωνήστε με τον εξειδικευμένο χειρουργό οφθαλμίατρο Γεώργιο Τριχώνα για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις επιλογές θεραπείας σας.